Los

Soms ben je ergens, waar je oog valt op een tekst of gedicht die gelijk raakt. Je leest het, en misschien die avond wel twee of drie keer. En als je nogmaals terugkomt op die plek, kijk je toch opnieuw en leest het aandachtig.

Een gedicht die ik iedere keer weer aandachtig lees, is het gedicht ‘Los’ van Ingmar Heytze in het café Orloff aan de Kade. Dit café restaurant is vlak naast het treinstation Utrecht Leidsche Vaart, maar ook op tien minuutjes lopen van Jelle’s huis.

Als ik doordeweeks richting Utrecht kwam, gingen wij vaak naar het Italiaans restaurant Spaghetteria, de film bij Pathé of gewoon simpel een lekker biertje bij Orloff aan de Kade. En daar valt mijn oog altijd op het gedicht en lees ik aandachtig:

Dans en weet dat je bestaat

dans een dans op hete kolen

dans de gaten in je zolen

dans tot de planeet vergaat

dans tot alles is gezegd

dans tot je de tijd vergeet

dans zoals je ademhaalt

dans tot je de weg weer weet

dans om nooit meer stil te staan

dans de sterren en de maan

dans de bomen en het bos

niets meer vast en alles los

Eén opmerking over 'Los'

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *