Soms ben je ergens, waar je oog valt op een tekst of gedicht die gelijk raakt. Je leest het, en misschien die avond wel twee of drie keer. En als je nogmaals terugkomt op die plek, kijk je toch opnieuw en leest het aandachtig.
Een gedicht die ik iedere keer weer aandachtig lees, is het gedicht ‘Los’ van Ingmar Heytze in het café Orloff aan de Kade. Dit café restaurant is vlak naast het treinstation Utrecht Leidsche Vaart, maar ook op tien minuutjes lopen van Jelle’s huis.
Als ik doordeweeks richting Utrecht kwam, gingen wij vaak naar het Italiaans restaurant Spaghetteria, de film bij Pathé of gewoon simpel een lekker biertje bij Orloff aan de Kade. En daar valt mijn oog altijd op het gedicht en lees ik aandachtig:
Dans en weet dat je bestaat
dans een dans op hete kolen
dans de gaten in je zolen
dans tot de planeet vergaat
dans tot alles is gezegd
dans tot je de tijd vergeet
dans zoals je ademhaalt
dans tot je de weg weer weet
dans om nooit meer stil te staan
dans de sterren en de maan
dans de bomen en het bos
niets meer vast en alles los
Super mooi gedicht idd
Verstuurd vanaf mijn iPhone
>