Het was zo ergens tegen het einde van de vakantie op Sint Maarten. We [Annina en ik] verveelden ons wat en besloten om de scooter te pakken en een rondje eiland te gaan rijden. Onderweg kwam het idee om de leukste barretjes langs te rijden, waar we al eens leuk hadden gezeten.
Het was toen al dat wij veel de vraag hebben gekregen wat uiteindelijk het plan was om in de toekomst te gaan samenwonen: Duitsland of Nederland. Ons antwoord is vaak geweest dat hier geen haast bij is om dat te bepalen. Om en om het weekend bij elkaar doorbrengen ging en gaat goed en dat voelde en voelt nog steeds goed. Voor ons beide zat er vaak een voordeel aan wanneer één van twee landen weer eens rare corona besluiten nam, konden wij kiezen voor leuke dingen te doen.
Natuurlijk komt het ter sprake maar niet als op te lossen tegenstelling. Ik heb een woning, zij huurt een woning. Ik woon dichtbij de kust, in Duitsland woon je gemakkelijker vrijstaand.
Bij een volgende bar, Karakter Beach Bar, kijken wij uit over het prachtig blauwe zeewater en witte strand van Simpson Bay Beach. De bar is een oude schoolbus met een grote veranda en luifel die strekt tot aan het zand gevuld metgele strandbedjes en parasollen. De vraag komt of het ook leuk zou zijn in het buitenland te werken.
Beide stemmen we in dat het een wens is om buiten de eigen landsgrenzen te werken en misschien wel buiten de Europese grenzen. Een bar in Thailand, een B&B in Australië of gewoon het normale werk in een land waar nog veel ontwikkeling valt door te maken en als bonus op een prachtlocatie.
Teruggekomen in Nederland en Duitsland blijft dit idee denk ik bij ons beide in het achterhoofd hangen. In ieder geval stelde Annina als ik de vraag of het werk wat wij doen en deden wel het juiste is. De werkomgeving is door de coronatijden veranderd in meer werk, tegen minder contactmomenten, eenzelfde of hoger productieniveau, minder prettige omgangsvormen. Tijd voor verandering.
Bij mijn werk dien ik een verzoek in om van functie te wijzigen, van ‘binnen’ op kantoor naar ‘buiten’ op de bouwplaats als uitvoerder. Tegelijk kom ik via LinkedIn op het spoor van uitvoerder bij een bedrijf op Sint Eustatius. Een brief verstuurd en het spreekwoordelijke balletje is opgegooid. Ondertussen werd ik assistent-uitvoerder bij het project Van de Valk Hotel Delft A4.
De opgegooide bal werd een sneeuwbal die groeide. Eerste gesprek met HR, tweede gesprek met directie Sint Maarten, derde gesprek op kantoor in Den Bosch met HR en een vierde gesprek samen met Annina ook weer bij de Nederlandse holding die kantoor houdt in Den Bosch. Het was het laatste gesprek dat het laatste zetje gaf.
De natte inkt is voor de kerst gezet en in de week na de kerstvakantie hebben wij onze banen opgezegd. Mijn huis zal ik verhuren waarbij de inkt op de huurovereenkomst waarschijnlijk net droog zal zijn op moment van verschijnen van deze blog. Per 1 maart start mijn eerste dag, bij een nieuw bedrijf, op de Cariben. De zondag de 27ste vliegen wij erheen. Een container met inboedel volgt later.
Op de vraag: waar gaan jullie samenwonen? Daarop kunnen wij nu volmondig antwoorden: Op Sint Maarten! En hopelijk staan Annina en ik samen, jou een keer een warm welkom te zwaaien!
Natuurlijk komen wij 🥰🥰 spannend avontuur!
Mooi verhaal, Seth en met wat spanning verheugen wij ons om door jullie ontvangen te worden.
nogmaals gaaf om die stap te maken samen, en natuurlijk zijn we van plan om er een keer vakantie te gaan vieren en jullie zo weer een keer te ontmoeten het komende jaar. In ieder geval heel veel succes daar met elkaar
Hi Sethiiiii …… eine wunderschöne Geschichte. Glaubt an euch, seit mutig und hört nie auf zu träumen. Nur wer wandert findet neue Wege. Aber, dass wird mich nicht davon abhalten dich Sethi aber auch meine Annina zu vermissen. Ich freue mich schon jetzt auf die Reisen zu euch in die Karibik!